Þriðji í einangrun

Ég trúi varla að upp sé runninn þriðju dagurinn í einangruninni! Eivor engillinn minn í Þýskalandi reddaði mér góðum hluta gærdagsins með því að koma mér inn á veftv stöðvar 2 og er ég nú búin að rifja upp nánast alla Svínasúpuþættina og hló svo undirtók í stofunni :)
Það er soldið merkilegt ferli sem á sér stað inni á spítölum. Ekki það, að ég hafi spáð mikið í það hingað til, enda yfirleitt verið hálf dópuð af lyfjum eða sársauka þegar ég hef lagst inn fram að þessu, en ég hugsaði vel og vandlega um það áðan. Þannig er nefninlega að nú er tími úthreinsunarinnar.. jebb eins og allir vita þá kúka stelpur ekki svo ég mun reyna að hafa þennan kafla bloggsins frekar stuttan. En ég fór sem sagt í þetta ferli í morgun að fá hina og þessa pilluna, stíla, túbur og vökva til að allt geislavirkt myndi nú örugglega skila sér út í sjó, þaðan í fiskana og að lokum á sushi-diskinn ykkar :)
Stuttu eftir allar þessar inntökur til úthreinsunar var hringt frá ísótóparstofu og nú átti að mæla mig vel og rækilega til þess að hægt væri að reikna út hvenær óhætt sé að sleppa mér lausri (svona soldið eins og þeir gera víst í Hrísey..eða gerðu allavega).
Mér var komið fyrir á mjóum bekk og yfir mig var settur stór skanni og svo rann bekkurinn rólega í tæpan klukkutíma og skanninn vann sína vinnu í hverjum krók og kima líkama míns. Til þess að ég yrði nú kyrr þessa klukkustund og ekkert myndi klikka, var ég óluð niður á höndum og fótum.
Það var akkúrat þá sem ég áttaði mig á því að maður þarf að vera ansi meðvitaður um sjálfan sig ef maður vill ekki verða fórnarlamb aðstæðna...að vera nýsloppin úr einangrun og vera svo ólaður niður á bekk...hmmm...
Svo ég tali nú ekki um að vera með Microlax í sunnanendanum, sem er ekki beinlínis róandi fyrir klukkutíma afslöppun, niðuróluð og fín :)
Heimferð í dag og hið daglega líf framundan, víííííííí

Mamma á afmæli í dag og ég ætla sko að kalla til hennar úr fjarlægð...TIL HAMINGJU!!!