?

If we are all God's children, what the hell is then so special about Jesus?

Stiklur úr miðvikudegi í lífi Krækibers

Kl. 06.15: Krækiberið snýr sér á hina hliðina eftir andvökunótt... geeetur ekki farið í ræktina. Sendir Hlédísi sms og sofnar aftur

Kl. 07.55: Krækiberið vandar sig sérstaklega í beygjunni þar sem það klessti aftan á gamlamannsbíl fyrir nokkrum dögum, en er samt að flýta sér í vinnuna

Kl. 14.00: Símtal við Arndísi sem litast af því að Krækiberið heldur á þeirri stundu að það sé á leiðinni í nefnda rækt eftir vinnu

Kl. 15.45: Örlagaríkt símtal við syss þar sem Krækiberið tekur að sér að skoða og meta húsgögn sem syssið sá auglýst til sölu í Fréttablaðinu. Syssið hafði talað við auglýsandann sem reyndist vera frá Tælandi og tala mjög bjagað og því vissi syssið engan veginn hvar söluvarningurinn var til húsa. Á þessum tímapunkti héldu syssið og Krækiberið þó að um væri að ræða húsgagnaverslun með fjölbreytt úrval húsgagna

Kl. 16.16: Krækiberið náði í "sölukonuna" fyrir utan Hallgrímskirkju, þær dóla saman í fjögurumferðinni í átt að Hafnarfjarðarhöfn

Kl. 16.30: Tvær grímur eru farnar að renna á Krækiberið sem nú áttar sig á því að sölukona þessi er ekki aðeins að selja húsgögn, heldur auglýsti líka eftir manni handa tælenskri vinkonu sinni..og samkvæmt henni: "Íslenskir menn vilja bara leika, ekki giftast"!

Kl. 16.40: Krækiberið verður vitni að merkilegu samtali sölukonu og væntanlegs biðils vinkonunnar og aðspurð um aldur kvonfangsins sagði sölukonan þrjátíu.................................................................og átta ..eða fjörutíu, var ekki alveg viss. Þegar hún vissi aldur biðilsins ljómaði hún og sagði alveg tilvalið fyrir hann að fá sér 42 ára konu, því nú mundi hún aldurinn

Kl. 16.55: Krækiberið og sölukonan renna inn á gámasvæði Hafnafjarðarhafnar og bisa við að opna gám, og þegar það loks tekst hendist sölukonan af stað til að pissa á bak við næsta gám og skilur Krækiberið eitt eftir við gáminn sem allt eins gat verið fullur af þýfi

Kl. 17.15: Krækiberið veit ekki hvort það eigi að hlægja með eða gráta þegar sölukonan skýrir skellihlæjandi frá barsmíðum sem hún varð fyrir hér á landi þegar hún var nýflutt

Kl. 17.35: Krækiberið fær símtal frá Hlédísi sem, fyrir tilviljun, var í bílnum á undan, leit í baksýnisspegilinn og var merkilega lítið hissa þegar hún sá Krækiberið rúnta á Miklubrautinni með skellihlæjandi sölukonu í bílnum (þess má geta að oftast vita Hlés og Krækiberið um ferðir hvors annars)

Kl. 17.40: Sölukonan stígur úr bíl Krækibersins við Hallgrímskirkju og Krækiberið brunar heim á leið, klípandi sig í hendina öðru hverju...

Kl. 17.55: Krækiberið sígur í sófann heima hjá sér, öll ræktaráform komin í salt og ákveður með sjálfu sér að stuðla að því að framvegis geri það og fjölskylda þess öll húsgagnakaup í IKEA!

Líf í Bingóvöðvunum...

Úfffff...

Nú tilheyra hreyfingar á borð við; að setja hárið í tagl, veifa, klóra sér í/bora í nefið, setja á sig gleraugun, þvo sér í framan, skafa af bílnum o.s.frv. sögunni til!

Einhver gæti ályktað að þessi tímabundni hreyfingaskortur minn væri tilkominn af högginu sem ég fékk af því að bomba aftan á "gamlamannsbíl" sem taldi góðan kost að snarbremsa fyrir framan mig, en ónei! Þessi sársaukafulla fötlun mín stafa eingöngu af öfgum í hreyfiþörf Mattheu. Ég ákvað sem sagt að nú væri tími til kominn að rísa upp úr eigin leti og leyfa heiminum að kynnast aðeins minni útgáfu af sjálfri mér. Ég slóst í hóp með hinni duglegu Hlés minni í lyftingasal World Class og í dag er ekki laust við að ég merki örlítið og viðkvæmt líf í bingóvöðvunum!

Mig óraði ekki fyrir því í dag...

... að ég ætti eftir að aðstoða háaldraða og alzheimersveika ömmu mína við að mæla breidd stofugluggans hennar til að staðfesta þann grun hennar að mávurinn sem skeit á gluggann fyrir mánuði hafi hitt nákvæmlega í miðjuna.

Hann hitti akkúrat og amma kættist!

Lífið er ljúft

Af því að mér leið soldið svona í morgun...

Fór ég á hjóli í vinnuna.
Þegar ég var hálfnuð, ætlaði ég að spýta í lófana og auka ferðina, skipti um gír og ætlaði að rykkja mér á meiri ferð, þá datt helv....keðjan af í þessum látum og ég fór næstum hring framúr hjólinu.

Ég slapp í þetta sinn, en teymdi hjólið restina og mætti of seint í vinnuna

arg.

Skyggnigáfa!?!!?

Ég vissi alveg að brátt myndi draga til tíðinda hjá Glitni...

Í síðustu viku, þrjá morgna í röð, stóð morgungulrótin í mér, akkúrat þegar ég keyrði framhjá höfuðstöðvunum á Kirkjusandi á leiðinni í vinnuna... án gríns!
Enda var ég fljót að skipta gulrótunum út fyrir súkkulaði sem bráðnar í munninum.

Kannski þyrfti Aron Pálmi ekki að safna dósum í dag, ef ég hefði hlustað á musteri mitt og reynt að vara hann við hræringum í fjármálaheiminum.

Ástæða blogglægðarinnar að undanförnu

er þessi:
Barnateppi! (blómin eru ekki tilviljun, sjens að ég hafi misst lykkjur svona hér og þar). Já og eins og sjá má ef vel er skoðað þá fékk nýjasta frænkan mín, Margrét þetta teppi í mánaðar-afmælisgjöf.

Nú munda ég prjónana eins og svangur kínverji, á mér ekkert líf ef ekki er hægt að prjóna það. Orðrómur götunnar er jafnvel sá, að ég hafi skrópað á húsfundi (Gummi myndi skilja það), dregið fyrir gluggana og prjónað í myrkrinu... það verður reyndar aldrei sannað!

Áður en ég náði að mynda félagstengsl að nýju, fitjaði ég upp fyrir húfu handa veiðimanninum Gunna, kláraði hana og nú hef ég gengið svo langt að lýsa því yfir að allar jólagjafir sem frá mér munu koma þetta árið, verða handmade by Matta!

-Þar sem ég náði loksins puttunum úr nefinu á mér og fór að eiga mér eitthvað líf eftir vinnu, ofmetnaðist ég í prjónasköpuninni, hélt að allt léki í höndunum á mér, fór út í búð, keypti mér gítar og skráði mig á gítarnámskeið! Fyrsti tíminn er í kvöld... reynir að vísu á samband okkar A og B því Gunni er búinn að leggja undir sig stofuna í lokasprettinum í náminu, ætlar að henda fram eins og einni lokaritgerð, og ég, gítarbyrjandinn, verð á kantinum að plokka strengina...

-Já, síðan síðast hefur nýr kettlingur bæst í fjölskylduna, Grettir, bróðir hins fordekraða Gríms okkar. Þeir búa á Grímslæk, éta eins og svín eru þegar á stærð við ljón.

-Ég átti mjög sérstaka og innilega stund með Hésanum mínum, sem rétt snerti landið um daginn-

-Saumaklúbburinn Sleikur reyndi að bæta ímynd klúbbsins á sunnudagsmorgni...Sybil(e) og Marta Bíbí rúlluðu restinni upp í spilakeppni-

-Ég bý svo vel að eiga tvær rúllur af veggfóðri, krossviðsplötur hamar og nagla...vantar bara lím..(vá, án gríns, þá skrifaði ég fyrst óvart lík, klaufaleg mistök í ljósi krossviðsplötunnar og naglanna) og get ekki beðið eftir að veggfóðra rúmgafl í næstu austurferð!

-Ég er búin að veita blaðaviðtal um sérstæðustu reynslu lífs míns-

-Vinahandbók Mattheu hefur þurft að kyngja tilgangi sínum og hvetur nú vini til að láta drauma sína rætast erlendis-

-Tveir af undanförnum símum mínum hafa öðlast sjálfstætt líf og neita að hlýða mér..en Gunnsi minn sópaði að sér verðlaunum á golfmóti um daginn og ég er öðrum síma ríkari :)

-Sl. nótt, gerði ég tilraun til að líta á klukkuna á náttborðinu, slengdi skánkanum í fullt vatnsglas, sem demdist í fleti mitt... ég hef aldrei blótað jafn lágt á ævinni, náði í handklæði og svaf á því í nótt (vaknaði með handklæðafar á kinninni)..í morgun spurði ég Gunna hvort hann hafi nokkuð vaknað í nótt: "bara við jarðskjálftann..eða var ekki annars jarðskjálfti?!" Helvítis. Vil taka það fram að ég læddist upp úr rennblautu bælinu..úfff

-Ég á núna tvær golfkylfur fyrir örvhenta og er á skrá eftir golfkennslu hjá Ragnhildi Sig.-

-og þar með er líf mitt að undanförnu að mestu upp talið-

Má ég kynna...

Fröken Margrét Gísladóttir:

Ég á litla frænku...

sem fæddist á Akranesi rétt fyrir hádegi í dag :)

vííííííí...

Syssin mín massar svona lagað eins og ekkert sé!

Grímur Gunnarsson

Síðan ég bloggaði síðast hefur nýr fjölskyldumeðlimur bæst í hópinn. Hefur honum verið ætlað það hlutverk að veiða mýs og brosa og vera sætur þess á milli. Hans framtíðarheimili er á Grímslæk og hlaut hann því hið frumlega nafn, Grímur!
Þó hann sé ekki mikið eldri en mjólkin í ísskápnum mínum, hefur honum alveg tekist að gera hundafríkið mig, að kattakonu.

Hann er æði!!!

Eftir matarboð í vesturbænum í kvöld, rúntuðum við Gunni að Gróttu. Rómantíska kattakonan, ég, átti von á samræðum um ástina, lífið og tilveruna; að minn kæri myndi halla sér að mér og hafa orð á því hversu vel ég passaði við hið magnaða sólarlag... Þegar við vorum sest á stein við sjóinn og ég fann að á þessari stundu fengi ég svar við spurningunni um tilgang lífsins, opnaði Gunnsi skoltin og ruddi út úr sér þessar mjöög svo órómantísku setningu: "Í dag, þegar ég var í golfi, gleypti ég flugu, hún festist í hálsinum á mér og stakk mig!"
Ooog í þeim töluðu orðum var Bára komin í bleyti og mæjónesan orðin gul ;)

Rómantíkurbaninn Gunni

Óóó svo fyndið blogg

Hún hló, hún hló, hún skelli skelli hló...

http://www3.hi.is/~jja/

Sambúð A og B

Manneskja A, sem við skulum kalla Möttu, er veik. Henni er illt í haus og maga og líkamshitinn er í hærra lagi.
Manneskja B, sem við dulnefnum nú Gunnar, honum til verndar, kemur alla leið frá Selfossi til að stjana við manneskju A. Hann færir henni grillaðan kjúkling, leyfir henni að vinna í spili og googlar fjöldan allan af fyndnum videóklippum af netinu, liggur við hlið A með tölvuna í fanginu og leyfir henni að hlæja hátt uppí eyrað á sér. Allt saman í þeim tilgangi að láta manneskju A líða örlítið betur. Sem henni gerði líka.
Rétt fyrir svefninn ákveður manneskja B að hugsa sér mann. Manneskja A sem er keppnis, gat giskað á Whoopi Goldberg, Samuel L. Jackson, Fidel Castro og Sylvester Stallone þegar kemur að síðasta leiknum, enda A og B að verða ansi þreytt. Manneskja A byrjar að giska, ákveðin í að nú skuli hún massa leikinn og svífa svo inn í draumalandið, ánægð með gott dagsverk ;)
Nema, eftir gisk, heilabrot og hárreytingar fram á nótt og loks uppgjöf, kom í ljós að manneskja bévítans B, hafði hugsað sér Vaclav Havel fyrrverandi forseta Tékklands!!!!!!
Manneskja A vonar að ef hún þarf að æla í nótt, muni eitthvað slettast óvart á manneskju B!

Brúðkaup ofl.

Á laugardaginn brunuðum við Gunni á Blönduós í brúðkaup hjá Guðnýju og Begga.

Gunni tunglfangari

Daginn eftir var kíkt í Litladal og skroppið í veiði

...og svo á Hvammstanga, míns gamla "heimabæjar", þökk sé afmælisbarninu og Ástralíukrúttinu mínu, Þórhildi

Gæsun Evu Daggar

Á föstudaginn var Evan okkar tekin á beinið, fyrir það eitt að vera að fara að giftast. Myndirnar tala sínu máli...

Spegill sálarinnar???

Stundum furða ég mig á þeirri kaldhæðni alföðursins að hafa ekki séð til þess að ég, fyrir 31 ári, kæmist ekki lengra í þróunarsögu lífsins, en beint í lakið í svefnherbergi foreldra minna...

Nokkrar manneskjur (ég segi nokkrar af því að það hljómar betur en "mamma og pabbi") hafa á ævi minni sagt að þeim finnist ég fullkomin. Þótt ég hafi nú ekki sannfærst, þótti mér notalegt að heyra þetta en það er eins og lífið hafi gert það að markmiði sínu að sanna að þessar manneskjur hafi rangt fyrir sér!
Það er óvinnandi verk að fara að telja upp alla galla mína hér á þessu bloggi, en langar mig þó að deila með ykkur nýjasta kvilla Mattheu.
Þegar bílar eru ekki að keyra á mig, eða krabbamein að læðast aftan að mér, fæ ég hrottalegt ofnæmi. Ekki bara fyrir frjókornum, heldur útbrot og kláða um allan líkamann vegna ódýrs þvottaefnis. Innkirtlar hafa verið fjarlægðir einn af öðrum og munnvatnskirtlar stíflast svo annars lýtalaust andlit mitt fær á sig lögun rassgats.
Margir sem ekki þekkja harðjaxlinn Smattheu, halda að ég sé svo viðkvæmt blóm að ekki megi tala um styrkingu Nasdaq vísitölunnar án þess að ég felli tár. Einnig hafa heilög tár fossað af mínum hvarmi á óheppilegum stundum eins og foreldraviðtölum ofl. Allt þetta án þess að sálin verði þess vör.
Já, í dag fékk ég sem sagt læknisfræðilega skýringu á daglegu táraflóði mínu.
Líklega hefur önnur geislajoðmeðferð mín, ef ekki báðar, séð til þess að þurrka upp slímhúð mína á þann hátt að meðan aðrir geta starað í 15 sek. án þess að blikka, get ég í mesta lagi 6 sek.! Þetta er mikilvæg staðreynd sem þið vissuð ekki um mig en vitið nú. Hah!
Ég er með eilífðar x-leyfi á allar störukeppnir héðan í frá.
Þar sem þetta er ólæknandi en mögulega hægt að slá á þetta með gervitárum og augndropum hvers konar, þarf ég viðbyggingu á lyfjaboxið mitt, spes fyrir augnsvæði hinnar annars fullkomnu Mattheu.
Til að klekkja út vonlausa stöðu mína í baráttunni við þurrkubletti augnanna bað læknirinn mig að vera nú duglega að blikka...hratt, oft og miiikið til að halda augunum rökum!
Akkúrat það sem vantaði upp á flekklaust útlit mitt og framkomu.
Einmitt!!!!!

Ellismellur

Eins og mig grunaði eru allir hættir að kíkja hingað inn á þessa löngu dauðu síðu mína, svo mér ætti að vera óhætt að setja inn reynslusögu sem átti sér stað í gær.
Við Helga skelltum okkur í göngutúr í gær (soldið kellingalegt). Þegar við vorum búnar að labba einn hring í kringum Rauðavatn, ákváðum við að fara annan (soldið kellingalegt, enda ekki hægt að afsaka sig með því að langa til að sjá útsýnið í seinna skiptið, meira svona tilraun til björgunarhringjaeyðingu!). Þegar við vorum í miðjum umræðum um fjármál heimilanna (soldið kellingalegt), sáum við lítinn strák sem var að reyna að hjóla með mömmu sinni. Við brostum til hans (soldið kellingalegt) og tókum frammúr þeim. Þá skall það á okkur...þessi barnalega, heiðarlega og opinskáa spurning litla stráksins sem hann kallaði út í kyrrt loftið "Eruð þið leikskólastjórar??"(Hrrrriiiiiikalega kellingalegt)
Úffffff

Ljúfa líf, ljúfa líf....

Mínir kæru foreldrar voru 6-tugir á árinu og af því tilefni buðu þau börnum, tengdabörnum og barnabörnum í sumarhús í Hollandi í tvær vikur...óóó svo gaman :)

Frábært veður og Katla Þöll sá um að bera sólarvörn á liðið
Í sól og sumaryl

En svo kólnaði með kvöldinu...

Mæðgurnar Æsa og Katla Þöll

One big happy family..!

Við Gunni skelltum okkur með 3/4 hluta ungviðisins til Belgíu í hjólatúr

Já, þetta gátum við!

SkrímslaJökull og PrinsessuBjörk

Ég, Þráinn, Björk, Æsa og Gunni skelltum okkur í smá þrautabraut. Hér eru Æsa og Gunni að komast lifandi á leiðarenda

Addý Mára tjillaði á meðan

Bestu vinirnir "Dunni" og Addý

Svo var að sjálsögðu brunað í tívolí, okkur krökkunum til mikillar gleði

Spenningurinn leynir sér ekki...

...hjá ungum jafnt sem öldnum

Svo rann upp dagurinn sem allir höfðu beðið eftir; Katla Þöll Þráinsdóttir 7 ára!!!

Til að halda nú partýinu gangandi eftir að til Íslands var komið, skelltum við Hlédís okkur á landsmót hestamanna til liðs við Arndísi, Ása, Ölmu ofl.

Það var náttúrulega bara tær snilld, hriihiikalega gaman

New York, Neeeew Yooork!!!