Gleðilegt ár!

Long time no see...

Sá óvenjulegi atburður átti sér stað í Ölfusinu að við vorum öll Reykjakotsfjölskyldan saman um jólin í fyrsta sinn í 15 ár!! Ragnhildur, Gísli, Björk og Jökull komu að vestan og Þráinn, Æsa, Katla Þöll, Arnfríður Mára og hvolpurinn Panda að austan og svo duttum við Gunni inn í pakkaflóðið eftir matinn, en hann borðuðum við í Þorlákshöfn. Mamma og pabbi muna rólegri jól en varla skemmtilegri eða fjörugri. Það væri alls ekki orðum aukið að segja að það hafi verið spilað í jólafríinu, mauluð ostakex og snjókarlar og snjóhús spruttu upp hér og þar.

Nokkrar pásur voru teknar í pakkaupptöku til að koma skipulagi á flóðið en sennilega stendur uppúr jólagjöfin frá höfðum fjölskyldunnar, mömmu og pabba til okkar allra hinna; fjölskylduferð í 2 vikur til Hollands í sumar.

Eftir hátíðisdagana skelltum við Gunni okkur svo vestur þar sem spilaæðinu var haldið áfram, nú við hinn ósigrandi Ása, Arndísi, Hlédísi og fjölsk.

Um áramótin setti Gunnsi svo á sig ofnhanskana og galdraði fram veislu fyrir kjelluna (mig) og eftir það hentumst við í Skálaheiðina til Hildar og Gumma þar sem hoppað var inn í nýja árið, knúsast og spilað langt fram á nýtt ár.

Og nú er svo komið að ég er algerlega búin að snúa sólarhringnum við!

-Í jólafrísgleðivímunni tókst mér að kaupa miða til New York í maí, panta hornsófa, koma skipulagi á búslóðirnar tvær sem fylgja okkur Gunna, mála eldhúsið, fara í brunch til Unu og Rúnars, láta krukka í hálsinn minn enn og aftur (ekki krabbameinstengt samt:), komast að veikleika mínum fyrir tölvuleiknum Ludo (já, nördalega rétt, Ludo...efni í annað blogg), bryðja ógrynni af klaka og missa átta skrautkerti í gólfið svo þau brotnuðu!

Ef andinn kemur yfir mig, blogga ég fljótlega um þetta Ludo dæmi, sérstaklega bláu kallana!!!