Gleðilegt nýtt ár

og takk fyrir það gamla!
Ótrúlegt alveg að 2007 sé komið, það liggur við að það sé mjólk í ísskápnum sem rann út árið 2000, þetta er svo rosalega fljótt að líða allt saman.
Ég er soldið hrædd um að bloggandinn sem yfirgaf mig seinnihluta þessa árs, sé ófáanlegur til að koma tilbaka. Þegar ég er löggst upp í rúm, með tölvuna í fanginu, tilbúin að upplýsa ykkur um e-h ótrúlegt úr mínu lífi eða annarra, heyrist bara suð í hausnum og allir angar eru utan þjónustusvæðis :(Hugsanlega er skýringin líka sú að ég er næstum hætt að sjá á skjáinn fyrir undirhökunni á mér, sem skyggir á flest allt þessa síðustu og verstu daga (ræktin, hvaða fyrirbæri var það aftur).
Í andartaks bjartsýniskasti ákvað ég að vinna uppí ráðuneyti í fríinu mínu frá skólanum. Jább, ætlaði að taka jólafríið með trompi og vinna allar þær stundir sem ég væri ekki að versla jólagjafir, baka, skreyta, skrifa jólakort eða sofa. Þetta fór þó svo að ég vann 2 daga, hengdi einn jólakertastjaka upp í loftið, bakaði ekki neitt, svaf lítið og öll jólakortin sem ég skrifaði eru ennþá í veskinu mínu, og ég bíð eftir að þau fljúgi af stað til réttra viðtakenda :) Ekki get ég kennt lyfjaleysinu um, því það hófst ekki fyrr en á jóladag!
En talandi um það. Einhverjir bíða spenntir eftir hormónasögum þar sem ég brest í söng við hin vandræðalegustu tækifæri eða skellihlæ að e-h sorglegu, en ekkert slíkt hefur þó ennþá gerst. Ég er samt frekar slöpp öll og finnst eins og síðasta lyfjaleysi hafi farið betur af stað. Er sennilega hægt að skella e-h skuld á jólin og þeirri óreglu á svefni og mataræði sem þeim fylgir. Þó vatnaði ég nokkrum tugum músa eftir spilakvöld með fjölskyldunni, öllum að óvörum og ekki síst sjálfri mér...alveg eðlilegt að eiga notalega spilastund með fjölskyldunni og halda upp á kósý stemningu með því að háskæla upp úr þurru (veit að þið haldið að ég hafi tapað og notað lyfjaleysið sem afsökun til að væla eins og frekur krakki, en neibb, tapaði ekki einusinni):/
Hef staðið mig soldið að því að ætla að gera allt í einu og ef það tekst ekki, vera þá svekkt út í sjálfa mig og með eilífðar samviskubit. Ætla að taka litlu 5 ára gömlu frænku mína til fyrirmyndar sem tjáði mér, þegar við lágum uppí rúmi með nammi um jólin, að skoða Andrésblöð, að það væri henni ofviða að hætta að vera pirruð inní sér (á nýfædda systur sem fær soldið mikla athygli að mati stóru systurinnar)og hætta að bora í nefið í einu. Svo sleikti hún stundum hendurnar á sér þegar þær væru þurrar og hún vissi að það væri líka ósiður. Hún sagði við mig á alvarlegu nótunum að hún ætlaði fyrst að hætta að vera alltaf svona pirruð, svo að finna annan tíma til að hætta að bora í nefið..hitt kæmi svo enn síðar.
Þetta er mikil speki hjá krúttinu mínu og mætti ég sko vel taka hana til fyrirmyndar; að reyna ekki alltaf að gera allt í einu!
Hlédís er farin til Indlands! Ég eiginlega trúi því ekki. Hún og Sigrún eru farnar og koma ekki aftur fyrr en í maí. Ásdís og Héðinn fara svo á föstudaginn til London og Danmerkur, og Helga fer til Ástralíu um miðjan mánuðinn.. já hér verður feit, háskælandi og vinalaus eftirlegukind (Matthea) í hormónaflippi í lok janúarmánaðar :)
Jólin voru frábær og áramótin líka. Hafði hugsað mér að hafa þá pistla e-h lengri en nú er ég búin að hafa þessa færslu allt of langa til að e-h nenni að lesa hana, svo ég læt þetta duga.
Hafið það gott á nýja árinu